- CIMINUS
- CIMINUSlacus et mons Italiae, Montagna di Viterbo: unde Silva Ciminia, sive saltus Ciminius memoratur Livio, l. 9. c. 36. 1. 10. c. 24. Plinio, Frontino, l. 1. Stratagem. c. 2. ex. 2. Straboni Κιμινία λίμνη, forte pro Κιμίνα. Apud Sotionem Κίμινος λάκκος. Eius meminit Virg. l. 7. Aen. v. 695.Hi Fescenninas acies, aequosque Faliscos,Hi Seractis habent arces, Flaviniaque arva,Et Cimini cum monte lacum, lucosque Capenos.Nec non Silius Italicus, l. 8. v. 490. Virgilii imitator:Hos iuxta Nepesina cohors, aequique Falisci,Quique tuos, Flavina, focos, Sabatia quiqueStagna tenent, Ciminique lacum, qui Sutria tectaHand procul, et sacrum Phoebô Soracte frequentant.Nic. Lloydius.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.